تولید سیانواکریلات

نحوه ساخت چسب سیانواکریلات

نحوه ساخت چسب سیانواکریلات

چسب های قطره ای اصطلاحی است که به چسب های بر پایه سیانو آکریلات اطلاق می شود. چسب های قطره ای بر پایه رزین های آکریلیک هستند. در صورتی که قصد خریداری انواع چسب های صنعتی را دارید، می توانید به فروشگاه چسب دال مراجعه کنید؛ این مجموعه عرضه کننده انواع چسب های ساختمانی با قیمتی بسیار مناسب است. در ادامه درباره روش تولید سیانواکریلات توضیح داده شده است.

نحوه ساخت چسب سیانواکریلات

ماده اولیه چسب قطره ای، اتیل سیانواستات، در یک محفظه با تیغه های گردان قرار می گیرد و با فرمالدئید مخلوط می شود. اختلاط باعث تراکم می شود، یک واکنش شیمیایی که آب تولید می کند. این آب سپس با گرم شدن محفظه تبخیر می شود. وقتی آب تبخیر شد، آنچه در کتری باقی می ماند، پلیمر CA  (سیانو آکریلات) است. در مرحله بعد، محفظه دوباره گرم می شود و باعث ترک حرارتی پلیمر و ایجاد مونومرهای واکنشی می شود که در نهایت جدا می شوند.  این مونومرها دوباره ترکیب می شوند تا یک پیوند جدید ایجاد کنند.

مواد شیمیایی لازم برای تشکیل پلیمر سیانو آکریلات شامل اتیل سیانواستات، فرمالدئید، نیتروژن، بازدارنده های رادیکال آزاد و پاک کننده های پایه هستند. اتیل سیانواستات شامل اتیل، یک رادیکال هیدروکربنی (رادیکال یک اتم یا گروهی از اتم ها است که به دلیل داشتن الکترون جفت نشده، احتمال بیشتری وجود دارد تا با اتم های دیگر واکنش دهد) و همچنین از سیانید و استات، (استری است که از مخلوط کردن اسید استیک با اسید استیک تولید می شود) تشکیل شده است. فرمالدئید یک گاز بی رنگ است که اغلب در ساخت رزین های مصنوعی استفاده می شود. نیتروژن فراوان ترین گاز در جو زمین است که 78 درصد حجم آن را تشکیل می دهد و در تمام بافت های زنده نیز وجود دارد. چون با مواد دیگر واکنش نمی دهند، معمولاً برای بافر عناصر بسیار واکنش پذیر که در  واکنش های نامطلوب با مواد مجاور شرکت می کنند، استفاده می شوند. مهارکننده های رادیکال آزاد و پاک کننده های پایه هر دو برای حذف موادی که محصول را خراب می کنند، عمل می کنند.

نحوه ساخت چسب سیانوآکریلات

تولید سیانواکریلات

CA ها (سیانو آکریلات ها) در ظرف های گرم شده تولید می شوند که می توانند از چند گالن تا چندین هزار گالن را در خود جای دهند. اندازه بستگی به مقیاس عملیات تولید خاص دارد. برای تولید سیانواکریلات باید مراحل زیر طی شود:

1-ماده اولیه اتیل سیانواستات است. این ماده را در یک کتری شیشه‌ ای با تیغه‌ های همزن گردان قرار داده و سپس با فرمالدئید مخلوط می‌ شود. اختلاط این دو ماده شیمیایی باعث تراکم می شود.

واکنش شیمیایی که باعث تولید آب می شود، با گرم شدن کتری تبخیر می شود. وقتی آب تبخیر شد، آنچه در کتری باقی می ماند پلیمر CA است.

2- از آنجایی که CA در تماس با رطوبت شروع به سخت شدن می کند، فضای کتری که در اثر تبخیر آب خالی می ماند با گاز غیر واکنشی مانند نیتروژن پر می شود.

3 – سپس، کتری را تا دمای تقریباً 305 درجه فارنهایت (150 درجه سانتیگراد) گرم می کنند. حرارت دادن مخلوط باعث ترک‌ خوردگی حرارتی پلیمر می‌ شود و مونومرهای واکنشی ایجاد می‌ کند .مونومرها دوباره با هم ترکیب می‌ شوند و یک پیوند محکم تشکیل می‌ دهند.

4- از آنجایی که مونومرها سبکتر از پلیمر هستند، به سمت بالا تبخیر می شوند و از کتری به یک کلکتور دوم لوله می شوند. این فرآیند بی شباهت به تقطیر نیست، اگرچه هدف به جای نوشیدنی الکلی، چسب است. هنگام رفتن از یک ظرف به ظرف دیگر، مونومرها از طریق یک سری لوله های پیچ خورده و خنک کننده حرکت می کنند که به آن ها اجازه می دهد تا به مایع تبدیل شوند. تقطیر دوم ممکن است برای یک محصول با کیفیت بالا انجام شود و برخی از تولیدکنندگان حتی ممکن است مونومرها را بار سوم تقطیر کنند.

5- محتویات دومین ظرف جمع آوری (محتوی مونومرهای مایع) عملاً چسب CA هستند، اگرچه هنوز باید در برابر سخت شدن محافظت شوند. مواد شیمیایی مختلفی به نام بازدارنده‌های رادیکال آزاد و پاک‌کننده‌ های پایه اضافه می‌ شوند تا ناخالصی‌ هایی را که در غیر این صورت مخلوط را سخت می‌کنند، رسوب دهند. از آنجایی که مقادیر ناخالصی ها و رسوبات کم است  نیازی به حذف آن ها از مخلوط CA نیست.

6 – چسب CA در این مرحله می تواند هر گونه افزودنی را که سازنده بخواهد دریافت کند. این افزودنی‌ ها می‌ توانند ویسکوزیته CA را کنترل کنند (در واقع حداقل سه غلظت مختلف فروخته می‌ شود)، یا می‌ توانند به چسب اجازه دهند روی انواع مواد کار کند که CA های قبلی نمی‌ توانستند روی آن مواد کار کنند. ویسکوزیته بیشتر برای اتصال روی سطوحی که به خوبی به هم نمی رسند، مورد نظر است. ویسکوزیته بالاتر  به چسب اجازه می دهد تا فضاهای خالی را  پر کند. بدون افزودنی های دیگر، CA ها ممکن است نیاز به محدود کردن سطوح غیر متخلخل داشته باشند. با افزودنی ها در CA یا با آماده سازی سطح، CA بسیار خوب عمل خواهد کرد. فن آوری CA به اندازه کافی این اجازه را به سازنده می دهد تا بتواند درخواست مشتریان برای یک CA را برآورده کند.

7 – اکنون می توان CA را با استفاده از تکنیک های معمولی، البته بدون رطوبت، به تیوپ ها اضافه کرد. هنگامی که یک تیوپ پر می شود، از بالا و پایین لوله بسته می شود. از آنجایی که اکثر لوله های فلزی با CA واکنش می دهند، ظرف های بسته بندی معمولا از مواد پلاستیکی مانند پلی اتیلن ساخته می شوند، اگرچه لوله های آلومینیومی هم مناسب است.

نحوه ساخت چسب سیانواکریلات

مونومرهای جدا شده به یک ظرف دوم توسط لوله انتقال می یابد. هنگام رفتن از یک ظرف به ظرف دیگر، مونومرها از طریق یک سری لوله پیچ خنک کننده حرکت می کنند که به آن ها اجازه می دهد به مایع تبدیل شوند. محتویات دومین محفظه جمع‌ آوری (که مونومرهای مایع را در خود نگه می‌ دارد) عملاً چسب CA هستند، اگرچه هنوز باید از آن ها در برابر پخت محافظت شود. مواد شیمیایی مختلفی به نام بازدارنده‌های رادیکال آزاد و پاک‌ کننده‌ های پایه اضافه می‌شوند تا ناخالصی‌ هایی را که در غیر این صورت مخلوط را سخت می‌ کنند، رسوب دهند. پس از دریافت هر گونه افزودنی لازم، تولید سیانواکریلات به پایان رسیده و چسب بسته بندی می شود. چسب های سیانواکریلات به عنوان چسب 123 نیز شناخته شده هستند، از چسب 123 MDF برای چسباندن سطوح مختلف می توانید استفاده کنید.

نحوه ساخت چسب سیو اکریلات

2 پاسخ
  1. https://romantik69.co.il
    https://romantik69.co.il گفته:

    This is the perfect blog for anyone who wishes to find out about this topic. You understand so much its almost hard to argue with you (not that I actually would want toÖHaHa). You definitely put a brand new spin on a topic that has been discussed for many years. Excellent stuff, just great!

    پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *